بررسی اثر مدیریت اراضی بر حساسیت اراضی به تخریب در منطقه حفاظت شیدا شهرکرد

هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر کیفیت مدیریت اراضی بر حساسیت اراضی به تخریب در منطقه حفاظت شده شیدا می باشد. بدین منظور، در ابتدا اقدام به شناسایی عوامل موثر بر کیفیت مدیریت اراضی منطقه نموده و هر کدام از عوامل را به-عنوان یک معیار در نظر گرفته می شود. سپس، خصوصیات معیارهای مذکور که در حساسیت اراضی به تخریب منطقه موثرند، به عنوان شاخص مدنظر قرار گرفته شد تا با ارزیابی آن ها، میزان تاثیر کیفیت مدیریت اراضی در فرآیند تخریب اراضی مشخص شود. نتایج کیفیت معیار مدیریت اراضی بر اساس روش مدالوس اصلاح شده نشان داد که بر اساس امتیازدهی وضعیت شدت کاربری زمین، سیاست های مدیریتی، منطقه حفاظت شده شیدا ۱۳/۵۷±۱۳۵/۴۳ می-باشد. به نحوی که ۳۲/۷۲درصد از منطقه حفاظت شده شیدا دارای وضعیت شدید و بسیار شدید از لحاظ تخریب زمین مبتنی بر شاخص کیفیت مدیریت است.

کلیدواژه ها:

مدیریت اراضی ، حساسیت اراضی به تخریب ، زاگرس