بررسی میزان اثربخشی برنامه آموزشی الگوی چندمحوری شفیع‎آبادی (smpvc) در کاهش آسیب های سازمانی در شرکت‎های صنایع غذایی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی چند محوری در کاهش آسیب های سازمانی در شرکت های صنایع غذایی می باشدکه باعث اشتغال وتولید ملی می شود. این پژوهش از نظر روش جزء مطالعات نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل همه کارکنان شرکت های صنایع غذایی شهرک صنعتی امامزاده عبدالله آمل مشغول به فعالیت بود ندکه نمونه ای به حجم ۵۰ نفر از آنها به شیوه هدفمند انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است که روایی آزمون با اعمال نظر متخصصان تایید شد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرانباخ ۹۲/.محاسبه شده است . برای توصیف داده ها شاخص های مرکزی مانند میانگین و انحراف معیار استفاده شد و برای بررسی فرضیه ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر آموزش مبتنی بر الگوی چندمحوری بر عوامل رفتاری، ساختاری و زمینه ای در سطح ۰۱/۰ معنادار است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی سازمانی ، الگوی چندمحوری شفیع‎آبادی ، شرکت های صنایع غذایی