ارزیابی و سنجش نوآوری اجتماعی

در مرور ادبیات نوآوری ،اجتماعی نیکولاس و مورداک معتقدند که پژوهشهای نوآوری اجتماعی، از طرفی بر نظامها و فرآیندهای تغییر در روابط اجتماعی و از سوی دیگر بر نوآوری در مفهوم سازی طراحی و تولید محصولات و خدمات در پاسخ به نیازهای اجتماعی و زیست محیطی و شکستهای بازار تمرکز دارد سنجش و ارزیابی نوآوری اجتماعی به عنوان یکی از مهمترین راهبردهای استراتژیک به منظور شناسیی راههای گراییش شهروندان به طور عام و قشر تحصیلکرده به طور خاص به نواوری در علوم انسانی و اجتماعی میباشد در این نوشتار ضمن پرداختن به مباحثی چون گرایش به نوآوری اجتماعی و ابعاد آن به ارزیابی و سنجش نواوری اجتماعی در قالب رویکردهای ساختاری کارکردی و اثر بخش پرداخته و در نهایت شاخص های این ارزیابی را در دو بخش شاخصهای درونی و بیرونی تحلیل نموده ایم.

کلیدواژه ها:

نوآوری اجتماعی ، ارزیابی ، گرایش نوآورانه ، رویکردهای ساختاری ، کارکدی واثربخشی ، شاخص های درونی و بیرونی