بررسی pH و ویژگیهای زیستی دو خاک اسیدی پس از افزودن بیوچار

استفاده از اصلاح کننده های خاک همچون بیوچار میتواند ضمن افزایش pH در بهبود ویژگیهای زیستی خاک موثر باشد. در این پژوهش تاثیر بیوچار بر افزایش pH و ویژگیهای زیستی دو خاک اسیدی مورد بررسی قرار گرفت. دو نمونه خاک اسیدی با pH اولیه ۵/۴ (خاک ۱) و ۳/۴ (خاک ۲) از منطقه فومن در استان گیان نمونه برداری شد. بر اساس نیاز آهکی محاسبه شده طبق pH بیوچار و خاکها به ترتیب مقدار ۱۵/۷ و ۹۷/۵۲ گرم بیوچار به خاک ۱ و خاک ۲ افزوده و کاما مخلوط شد. خاکهای بدون افزودن بیوچار نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. انکوباسیون مخلوطها به مدت ۶ ماه در رطوبت بهینه (حدود FC ۷/۰) و دمای آزمایشگاه انجام شد. pH، کربن آلی، تنفس پایه و کربن زیستتوده میکروبی خاک در زمانهای صفر و ۲، ۷، ۱۴، ۲۸، ۴۲، ۵۶، ۸۶، ۱۱۶، ۱۴۶ و ۱۷۶ روز اندازهگیری شد. آنالیز آماری دادههای آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح کاما تصادفی با سه فاکتور نوع خاک در دو سطح، نوع اصاح کننده در دو سطح (بیوچار و بدون آن) و زمان نمونه برداری در ۱۱ سطح انجام شد. اثر همه فاکتورها و برهمکنش آنها به جز خاک در زمان بر pH، معنیدار بود (۰۵/۰.(p< همچنین اثر زمان و اصاح کننده در زمان بر MBR معنی دار بود (۰۵/۰.(p< pH تحت تاثیر تیمار بیوچار از روز ۴۲ به طور معنیداری افزایش یافت (۰۵/۰(p< و روند صعودی داشت. بررسی تنفس پایه خاک در طول زمان انکوباسیون نشان داد تنفس در روز ۷ تحت تاثیر تیمار بیوچار به طور معنیداری افزایش یافت (۰۵/۰.(p< مقدار اختاف روز ۷ تیمار بیوچار با روز ۲۸ نزدیک به ۷۰ درصد میباشد. درکل میتوان بیان کرد، افزودن بیوچار میتواند ضمن افزایش pH سبب بهبود پایدار ویژگیهای خاک اسیدی در درازمدت شود.

کلیدواژه ها:

اصلاح خاک اسیدی ، تنفس پایه میکروبی ، کربن آلی ، کربن زیست توده