ارزیابی پتانسیل گردشگری و ژئوتوریسم سی سنگان نوشهر

گردشگری یا توریسم پدیده ای است که از زمانهای دور با شکل های خاص خود در جوامع انسانی حضور داشته است و به تدریج با تحولات تاریخی ، مراحل تکامل خود را تا عصر حاضر طی کرده است . امروزه صنعت گردشگری از بزرگترین منابع ارزآوری در صادرات به شمار می رود. در گذشته اغلب گردشگران فقط با اهداف تفریحی از مکانهای مختلف بازدید می کردند اما امروزه در بسیاری از موارد، گردشگران به دنبال علم ، فرهنگ و جاذبه های اکولوژیکی ، ژئومورفولوژیکی و زمین شناسی می باشند. این موضوع سبب ایجاد شاخه ای جدید از گردشگری با نام زمین گردشگری یا ژئوتوریسم شده است که در دهه های اخیر مورد توجه پژوهشگران و گردشگران قرار گرفته است . ژئوتوریسم بعنوان گردشگری که ویژگی های جغرافیایی یک مکان، فرهنگ ، زیبایی شناسی ، میراث و رفاه ساکنان آن را حفظ و یا تقویت می کند تعریف می شود. بخش غربی استان مازندران به دلیل قرارگرفتن در یک موقعیت جغرافیایی و مورفولوژیکی ویژه، گسترش انواع ساختارهای زمین شناسی و داشتن اقلیم متنوع، از نظر گردشگری دارای پتانسیل بالایی است . منطقه سی سنگان واقع در کیلومتر ۲۷ جاده نوشهر به نور، به دلیل داشتن چشم اندازهای طبیعی بی نظیر و همچنین فاصله بسیار کم جنگل و دریا، یکی از مهمترین و شناخته شدهترین مناطق طبیعت گردی و زمین گردشگری استان مازندران محسوب می شود. این منطقه پتانسیل بالایی در زمینه ژئوتوریسم دارد که در صورت یک برنامه ریزی اصولی و منسجم ، می توان با توسعه و بهره برداری از این قابلیت ها، تحول عظیمی در گردشگری داخلی و خارجی این منطقه به وجودآورد. هدف این پژوهش ، معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه ، بررسی موانع و مشکلات موجود در زمینه گردشگری و ژئوتوریسم و ارائه پیشنهاداتی برای حل مشکلات بوده است .

کلیدواژه ها:

گردشگری ، ژئوتوریسم ، سی سنگان ، جنگل ، دریا