بررسی فعالیت ضد باکتریایی عصاره الکلی چند گیاه آبزی از رودخانه ی زاینده رود

از آنجاییکه طب سنتی ایران عمدتا بر پایه استفاده از گیاهان دارویی استوار است ، بسط و توسعه طب سنتی در کشور نه تنها یکی از راهکارهای گسترش صنعت گیاهان دارویی است، بلکه با توجه به توصیه های سازمان جهانی بهداشت یکی از روشهای مطمئن و ارزان برای استفاده مردم است. همچنین گیاهان دارویی به دلیل ماهیت طبیعی و وجود ترکیبات همولوگ دارویی در کنار هم، با بدن سازگاری بهتری دارند و معموال فاقد عوارض ناخواسته هستند.هدف از این پژوهش بررسی فعالیت ضد میکروبی عصاره الکلی سه گیاه آبزی از رودخانه زاینده رود: Myriophyllum spicatum،Potamogeton pectinatus و Potamogeton perfoliatus بر باکتری های گرم مثبت و گرم منفی است. در این بررسی از روش انتشار دیسک به خاطر سهولت، صحت و سرعت عمل استفاده شد. پس از تهیه عصاره الکلی، اثر ضد باکتربایی آنها در غلظت های۱۰، ۲۰، ۴۰، ۸۰ و ۱۶۰ میلی گرم بر میلی لیتر بر سه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، سودوموناس آئروچینوزا و اشریشیا کلی بررسی شد. سپس نتایج به دست آمده با اثر دیسک های آنتی بیوتیکی متداول در درمان عفونت های ناشی از این باکتری ها، مقایسه شد. بررسی ها نشان داد که فقط عصاره متانولی گیاه Myriophyllum spicatum تا حدی فعالیت ضد باکتریایی داشت. از طرفی با افزایش غلظت عصاره از ۱۰ تا ۱۶۰، میانگین قطر هاله عدم رشد افزایش پیدا کرد. نتیجه نهایی این تحقیق نشان می دهد که عصاره متانولی این گیاهان نمیتواند قابل رقابت با آنتی بیوتیک های متداول مثلاریترومایسین و سیپروفلوکساسین باشد.

کلیدواژه ها:

زاینده رود ، فعالیت ضدباکتریایی ، گیاهان آبزی