بررسی اثرات افزودن بور به آلیاژ کامپوزیت نیکل-تیتانیوم تقویت شده با ذرات اکسید آلومینیوم در فرایند آلیاژسازی مکانیکی

ترکیبات بین فلزی به دلیل ساختار منظم و استحکام بالا توجه چشمگیری را در پیشرفته بخصوص صنایع هوایی به خود جلبکرده اند. به طوری که امروزه استفاده از این ترکیبات جایگزین سویرآلیازها شده است. از مهم ترین مشکلات ترکیبات منظم،شکنندگی آن ها و مشکلات فنی تولید آن ها من جمله شکل دهی و ریخته گری است. بنابراین ساخت قطعات از طریق متالوژیپودر و تقویت آن ها با ذرات اکسیدی مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش, اثرات افزودن ۱ درصد وزنی بور به آلیازیوتکتیک نیکل-نیتانیوم با فرات اکسید آلومینیوم توسط آلیاژ سازی مکانیکی بررسی شده است. مطابق با یافته های شبیه سازیفازی، افزودن بور بدون افت چشمگیر نقطه ذوب آلیاژ باعث کاهش ترسیب فازهای η شده و بورید تیتانیوم را تشکیل می دهد.پارامتر شبکه کریستالی آلیاژ بر اساس آنالیز XRD، به واسطه افزودن بور به مقدار جزتی تغییر کرده و جابجایی پیک ها درصفحات ۱۰۰ مشاهده شد. همچنین طبق مکانیزم ارائه شده در آلیازسازی مکانیکی در مدت زمان ها ۱۰، ۳۰ و ۵۰ ساعت،تشکیل بوریدها به سرعت اتفاق افتاده و ترکیبات بین فلزی در گذر زمان های طولانیتر تشکیل شدند. همچنین بر اساس تصاویرریزساختاری، اندازه ذرات و مورفولوژی پودرها در آلیاژ حاوی بور ریزتر و دارای مورفولوژی مسطح و گوشه دار شدند و ذراتکسید آلومینوم نیز با مورفولوژی مشابه در همه پودرها دیده شدند.

کلیدواژه ها:

آلیاژسازی مکانیکی ، ترکیب بین فلزی ، بور ، متالورژی پودر