فلسفه همدردی و همدلی در قرآن و روانشناسی

همدردی و همدلی دو رفتار هنجاری و ارزشی است که در هنگام تحقق و وجود مشکل یا معضلی از سوی دیگر افراد جامعه بروز و ظهور می کند. از نظرقرآن، همدردی با مصیبت زده می تواند موجب برطرف شدن حزن و اندوه از مصیبتزده شود و او را از فشار سنگین برهاند و بستری برای رفتارهای متعادلو مناسب به دور از هیجانات شدید روانی فراهم آورد؛ اصولا سخن گفتن با مصیبتزده و بیان احساسات و عواطف و یادآوری مطالب عبرت آموز و نیز تاکیدبر مقتضیات و لوازم زندگی دنیوی و مانند آنها، از مهم ترین عواملی است که ترس و خوف را از دل می زداید و دلنگرانی ها از میان برمی دارد.با نگاهی به آیات قرآنی میتوان موارد بسیاری دید که همدردی با همدلی آمیخته است. در همه این موارد با همدردی ترس و خوف و حزن را از میانمی برند و سپس با همدلی راهکارهای برون رفت از مشکل و معضل را بیان می کنند.در این پژوهش تلاش شده است تا به این مسئله بپردازد که فلسفه همدردی در قرآن چیست و همدردی در روانشناسی چیست و چگونه می بایست باهمنوعان همدردی کرد.روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی بود و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و مراجعه به سایت های معتبر علمی بوده است.

کلیدواژه ها:

همدلی ، همدردی ، قرآن ، روانشناسی.