مدیریت دانش و سازمان های آموزشی

در سالهای اخیر شاهد ظهور رویکردهای بیشماری در زمینه مدیریت دانش بودهایم. قدرت دانش یک منبع ارزشمند و مهم برای حفظ میراث ارزشمند، یادگیری موارد نو و تازه، حل مسایل و مشکلات، ایجاد هستههای رقابت و بنیان نهادن موقعیتهای جدید برای فرد و سازمان، در حال حاضر و برای آینده است. مدیریت دانش نظاممند خلق، دریافت، سازماندهی، دستیابی و استفاده از دانش و آموختهها در سازمان است که در سازمانهای آموزشی به بهبود تصمیمگیری، انعطافپذیری بیشتر، کاهش بار کاری، افزایش بهرهوری، ایجاد فرصت های جدید کسب و کار، کاهش هزینه، و بهبود انگیزه کارکنان کمک میکند. مدیریت دانش یکی از ابزارها برای مقابله با مسایل جاری سازمان و موضوع مهمی است، زیرا به مهمترین سرمایه ارزشمند سازمان یعنی سرمایه فکری 1 مربوط میشود. امروزه دیگر همه گروههای کاری و علمی اذعان دارند، برای اینکه سازمانها بتوانند در دنیای تجارت و رقابت، حضور مستمر و پایدار داشته باشند، باید حول محور علم و دانش فعالیت کنند. علیرغم اینکه دانش به عنوان منبعی برای بقای سازمانها ضروری است و شرط موفقیت سازمانها دستیابی به یک دانش و فهم عمیق در تمامی سطوح است دانش به عنوان یک فاکتور رقابتی کلیدی در اقتصاد جهانی شمرده میشود، اما برای حضور موفق در بازار پویای امروزی باید یک جزءمهم دیگر به نام مشتری را نیز مدنظر قرار داد. مقاله حاضر در ابتدا به تشریح مدیریت دانش و فرایند آن پرداخته و سپس ضرورت و اهمیت آنرا در سازمانها مورد توجه قرار میدهد

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، سازمانهای آموزشی ، مدلهای مدیریت دانش در سازمانها