پیش بینی کیفیت زندگی پرستاران در پاندمی کرونا براساس مولفه های تابآوری

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی پرستاران در جریان پاندمی کرونا براساس تاب آوری و مولفه های آن بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های استان کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ بود که ۳۶۰ نفر از آنها به روش نمونه گیری در دسترس وارد پژوهش شدند. جهت گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه کیفیت زندگی وار و شریون((SF-۳۶ و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون(-CD (RISC استفاده شد. بعد از جمع آوری و نمره گذاری پرسشنامه ها، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی نظیر فراوانی، میانگین، میانه و آمار استنباطی نظیر همبستگی پیرسون و رگرسیون با کمک نرم افزار-SPSS ۲۵ انجام شد. نتیجه پژوهش حاکی از آن بود که خرده مقیاس های تاب آوری شامل تصویر از شایستگی فردی، اعتماد به غرایز فردی تحمل عاطفه منفی، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی به ترتیب با ضریب همبستگی ۰/۳۸۴، ۰/۳۴۳، ۰/۴۲۶، ۰/۳۹۸ و ۰/۲۹۸ با کیفیت زندگی رابطه معنادار (p<۰/۰۰۱) دارند. همچنین ۲۰/۹ درصد از تغییرات کیفیت زندگی توسط خرده مقیاس های تاب آوری تبیین میشود. از این رو پیشنهاد میشود برنامه هایی جهت ارتقای تاب آوری برای پرستاران ، به صورت آنلاین یا حضوری تدارک دیده شود.

کلیدواژه ها:

پرستار ، تاب آوری ، کیفیت زندگی