تاثیر فرم حجمی ساختمان ها بر پراکنش ذرات معلق و آلودگی هوا در محیط پیرامون آنها (مطالعه موردی : شهر اهواز)

با توجه به آلودگی هوا و معضلات ناشی از آن در کلانشهرها، همچنین با در نظر گرفتن روند رو به رشد شهرنشینی در جوامع امروزی نیاز به توجه و دقت هرچه بیشتر در طراحی محیط مناسب شهری ، به نحوی که سلامت شهروندان در آن تامین شود تا ساکنین شهرها در آن احساس امنیت و آسایش بیشتری داشته باشند، بیش از پیش محسوس است . در این میان، کلانشهر اهواز علاوه بر سایر مسائل و مشکلات شهری ، با پدیده طوفانهای گرد و غبار ناشی از بیابانهای کشورهای همسایه نیز، روبروست ، لذا این شهر به عنوان محدوده مورد مطالعه انتخاب شد. با بررسی مبانی نظری ، و اطلاعات موجود سناریوهای مختلف در نرم افزار ENVI_met شبیه سازی شد. هدف اصلی این پژوهش ، شناسایی مناسب ترین فرم حجمی در طراحی ساختمان در محیط شهری می باشد، که کمترین سطح درگیر با مشکل آلودگی هوا را داشته باشد تا به این ترتیب کاربران این بنا بیشترین بهره را از هوای پاک ببرند و در این راستا، شبیه سازی ها برای ساختمانهایی با ارتفاع مشابه اما پلانهایی به شکل مستطیل ، مثلث و دایره انجام شد، که آنالیز آنها حاکی از برتری فرم مثلث بود.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، فرم ساختمان ، انوی -مت