بررسی تاثیر ویژگی های فرد قضاوت کننده بر نگرش او نسبت به مسکن حمایتی

هدف این پژوهش ، کشف رابطه ی بین ابعاد نگرش با یکدیگر و با دو عامل " آشنایی " و "دموگرافیک " فرد قضاوت کننده می باشد. این پژوهش با روش پیمایشی صورت گرفته است . جهت استخراج شاخصه های نگرش، از مرور سیستماتیک پیشینه استفاده شد و پیمایش با ابزار پرسشنامه آنلاین با ۴۹ آیتم نگرشی ، ۷ آیتم دموگرافیک و ۴ آیتم آشنایی روی افراد غیرساکن در شهرهای متوسط تراکم در شمال کشور صورت گرفت . در ادامه ، برای کشف ارتباط بین عوامل شناختی و عاطفی و رفتاری با آشنایی و دموگرافیک از روش همبستگی و تحلیل عامل تاییدی با نمونه ی ۲۵۰ نفری استفاده شد. آشنایی با برخی از فاکتورهای شناختی (امنیت ، ویژگی های فردی ، عوامل محیطی ، تعاملات اجتماعی ، ویژگی واحدها و شهرت فضایی ) و رفتاری (فاصله اجتماعی و رفتار موقعیتی ) ارتباط مستقیم دارد. در بین عوامل دموگرافیک نیز، ارتباط معناداری بین جنسیت فرد بیرونی با ابعاد استیگما یافت نشد. بین سن ، تحصیلات، درآمد، مدت زمان سکونت ، محل سکونت و نوع تصرف با عوامل شناختی ، عاطفی و رفتاری روابط مستقیم و غیرمستقیم یافت شد. نتایج نشان داد که سطح اجتماعی -اقتصادی پایین تر موجب نگرش و ارزیابی مثبت تری توسط بیرونی ها می شود و هرچه آشنایی و تجربه ی افراد از مسکن حمایتی و ساکنین آن بیشتر باشد، نگرش آن ها نیز بهتر است .

کلیدواژه ها:

مسکن حمایتی ، نگرش ، استیگما ، دموگرافیک ، آشنایی