ارزیابی اقتصادی سامانه ترابری مصالح معدنی با استفاده از نوار نقاله (مطالعه موردی معدن شماره ۳ شرکت سنگ آهن گهرزمین )

یکی از موضوعات چالش برانگیز در معادن انتخاب سیستم حمل و نقل مناسب است . سیستمهای هوشمند حمل و نقل بابکارگیری فناوریهای نوین باعث بهبود سطح ایمنی و کارایی و ارزانی در حمل و نقل (اعم از جادهای، ریلی ، هوایی ،دریایی ) می شوند. به منظور حمل مواد معدنی به عنوان خوراک کارخانجات منطقه معدنی شهرستان سیرجان با توجه به ضرورت انتقال مواد معدنی در بازه زمانی تعیین شده دو نوع حمل مواد ازطریق نوار نقاله یا استفاده از ماشین آلات معدنی در دسترس هستند. هر یک از روش ها دارای معایب و مزایایی هستند که در این پژوهش به تحلیل آن پرداخته تا درنهایت به جمع بندی کلی و انتخاب روش مناسب دست یافته شود. به منظور ارزیابی روش های حمل و نقل در این پژوهش از شاخص هایاقتصادی (هزینه های عملیاتی ، هزینه های سرمایه ای و...)، شاخص های زیست محیطی و ترافیکی و نظرات خبرگان معدن استفاده شده است . نتایج ارزیابی داده ها در نرم افزار کامفار نشان داد روش حمل و نقل با نوار نقاله نسبت به روش شاول -کامیون در افق فعالیت ۳۰ ساله از نظر هزینه کل برتری نسبی دارد. همچنین بر اساس شواهد حاصل از بکارگیری روش تاپسیس روش نوار نقاله از نظر هزینه عملیاتی ، استهلاک ، بهای تمام شده ، ترافیک مسیر و آلودگی محیط زیستی کارایی بیشتری دارد و تنها نقطه ضعف آن هزینه راه اندازی و سرمایه ای بالاست که با افزایش عمر پروژه ، اثر آن کمرنگ می شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اقتصادی حمل و نقل ، ماشین آلات ، خردایش ، نوار نقاله