پیش بینی تغییر اقلیم تهران و یزد در آینده تحت سناریوهای RCP و توسط مدل LARS-WG

زمینه و هدف: تغییر اقلیم موجب تغییر متغیرهای اقلیمی در آینده می­شود. برای پیشگیری از اثرات سوء تغییر اقلیم، لازم است متغیرهای اقلیمی برای آینده پیش­بینی شوند. هدف این تحقیق شبیه­سازی صحیح بارش و دمای روزانه تهران و یزد، با اقلیم خشک، در دوره ۲۰۶۵-۲۰۳۶ تحت اثر تغییر اقلیم و با درنظر گرفتن عدم قطعیت­ها است. روش بررسی: خروجی­های مدل CanESM۲ تحت سناریوهای RCPs توسط LARS-WG ریزمقیاس شد. در ریزمقیاس نمائی، ویژگی­های مختلف سناریوهای بزرگ مقیاس به سناریوهای ریزمقیاس شده انتقال یافت. در اغلب مطالعات پیشین تنها تغییرات میانگین­ها در نظر گرفته شده است. عدم قطعیت­های سناریوهای انتشار و نوسانات اقلیمی با به­کارگیری سه سناریوی انتشار و تولید ۱۰۰ سری ۳۰ ساله­ی متغیرها برای هر سناریو بررسی شد. لذا دامنه وسیعی از حالات محتمل آینده پیش­بینی شد و نتایج مطمئن­تری به دست ­آمد. یافته­ ها: در آینده دمای تهران و یزد در اغلب ماه­های سال افزایش می­یابد، اما در بعضی از ماه­ها نیز کاهش می­یابد. به عنوان نمونه میانگین دمای حداکثر ماه آوریل (فروردین) در تهران بین ۱/۶ تا ۹/۶  و در یزد بین ۱/۷ تا ۲/۸ درجه سانتیگراد افزایش می­یابد، اما در ماه سپتامبر (شهریور) دمای حداکثر در تهران تا ۴/۲ و در یزد تا ۷/۰ درجه کاهش می­یابد. بارش سالانه در آینده در تهران بین ۲۰% تا ۴۰% و در یزد بین ۴۳% تا ۴۹% افزایش می­یابد. اما تغییرات در ماه­های مختلف متفاوت است. بحث و نتیجه ­گیری: آب و هوای تهران و یزد در آینده می­تواند به مقدار زیادی تغییر کند. لذا اتخاذ تدابیر سازگاری با تغییر اقلیم ضروری است.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، ریزمقیاس نمایی ، عدم قطعیت ، RCPs ، .LARS-WG