مقایسه خودکارآمدی معلمان آشنا و ناآشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی در آموزش در دوران کرونا

پژوهش حاضر با هدف کلی مقایسه خودکارآمدی معلمان آشنا و ناآشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی در آموزش در دوران کرونا، انجام شد. روش تحقیق، کاربردی، توصیفی از نوع پس رویدادی یا علی مقایسه ای بود. جامعه آماری عبارت بود از کلیه معلمان آشنا و ناآشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی در آموزش شهرستان جویبار در سال تحصیلی ۱۴۰۰ – ۱۳۹۹ که به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۱۰۰ نفر (آشنا: ۵۰ نفر و ناآشنا: ۵۰ نفر) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری متغیرها، پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی شرر و مادوکس (۱۹۸۲) بود که روایی محتوایی آن با نظر متخصصان تایید شد. جهت تایید پایایی، محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه خودکارآمدی برابر با ۰/۸۴ بود. آزمون پارامتری t مستقل نشان داد میزان خودکارآمدی معلمان آشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی در آموزش در دوران کرونا بیشتر از خودکارآمدی و معلمان ناآشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی در آموزش در دوران کرونا است.

کلیدواژه ها:

خودکار آمدی ، اصول محتوا الکترونیکی ، آموزش ، کرونا