گزارش یک مورد مداخله حسی حرکتی توسط گفتاردرمانگر و مادر نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان

مقدمه : مداخله به هنگام گفتاردرمانی در نوزادان نارس باعث انتقال سریعتر تغذیه از لوله تغذیه ای به تغذیه دهانی مستقل میشود. آموزش این رویکردهای درمانی به والدین و انجام آن به صورت منظم و پی در پی باعث تسریع روند درمانی میشود .هدف : کاهش طول مدت بستری و تسریع روند درمان تغذیه دهانی نوزاد نارس با انجام منظم رویکردهای درمانی به تعداد دفعات متناسب با سن نوزاد توسط گفتاردرمانگر و مادر نوزاد معرفی بیمار : نوزاد پسر با سن جنینی ۳۰ هفته و وزن تولد ۱۳۰۰ گرم در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ در بیمارستان کمالی متولد شد. امتیاز آپگار در دقیقه اول و پنجم به ترتیب ۶ و ۹ بوده است. بعد از هفت روز، مداخلات گفتاردرمانی برای نوزاد شروع شد. طبق ارزیابی اولیه رفلکس مکیدن و جستجو کردن غیر فعال بود . هایپوتونی عضلات صورتی دهانی، عدم ایجاد مکش و فشار کافی برای مکیدن و عدم هماهنگی بلع و مکیدن و تنفس وجود داشت. رویکرد درمانی تغذیه نوزاد نارس متناسب با سن نوزاد و شدت اختلال توسط گفتاردرمانگر به مادر نوزاد آموزش داده شد.

کلیدواژه ها:

نوزاد نارس ، مداخله حسی حرکتی توسط مادر ، تغذیه دهانی