خانم ۴۵ ساله با تغییرات منتال، تب و گرفتگی عضلانی

مقدمه : سندرم نورولپتیک بدخیم (NMS) متعاقب مصرف برخی داروهای نورولپتیک (مثل هالوپریدول و تری فلوپرازین) و داروهای ضدتهوعی مثل دروپردیول ایجاد شده و یک اورژانس پزشکی است. هدف: در برخورد با بیماران باید علاوه بر علائم و معاینات بالینی به تغییرات منتال و رفتاری و داروهای مصرفی بیمار نیز توجه شود.معرفی بیمار: بیمار خانم ۴۵ ساله که با شکایت گیجی، تب و گرفتگی عضلانی مراجعه کرده است. بیمار کیس شناخته شده ی بیماری بهجت از ۲۰ سال گذشته بوده و از یک هفته قبل تغییرات منتال و رفتاری داشته است. همچنین از حدود دو ماه قبل بیمار چند حمله تشنجی داشته است. بیمار از دو روز قبل دچار ضعف، خواب آلودگی، دیسفاژی و دیس آرتری شده بود. در سابقه دارویی، گاباپنتین، سیتالوپرام، پرفنازین و تری هگزیفنیدیل مصرف می کرده است که به دنبال ایجاد علائم مذکور، مصرف تری هگزیفنیدیل را قطع می کند. علائم حیاتی در بدو ورود شامل: BP: ۸۵/۵۰ mmHg, PR: ۱۲۲, RR: ۲۲, T: ۳۷.۵ ˚C, O₂ sat: ۹۳% بود. در معاینه، بیمار کانفیوز بود و آگاه به زمان و مکان نبود. مردمک ها نرمال بودند. ضایعات آفتی در دهان یا ناحیه تناسلی وجود نداشت. در معاینات نورولوژیک، تنها یافته پاتولوژیک ریجیدیتی عضلانی بود. در تشخیص افتراقی، NMS، سندرم سروتونرژیک، عفونت های CNS، Non convulsive status epilepticus و مسمومیت دارویی را می توان مدنظر قرار داد. قند خون بیمار در بستر، ۲۴۵ بود و برای بیمار CT اسکن مغز و انجام LP پس از انجام CT درخواست شد. همچنین نوار قلب از بیمار گرفته شد که یافته پاتولوژیکی نداشت. در آزمایشات انجام شده برای بیمار، یافته های غیرطبیعی به قرار زیر بودند: WBC= ۲۱۵۰۰، Hb=۱۱.۲، PLT= ۴۹۶۰۰۰، Cr=۴.۶، K= ۵.۹، AST= ۱۷۶، ALT= ۶۶، ALP= ۶۷۵، CPK= ۴۷۱۶ و LDH= ۸۹۵. در ABG بیمار اسیدوز مشهود بود. بیمار دچار دیسترس تنفسی و افت SpO۲ شد و در ساعت دو بعد از ظهر، اینتوبه شد. بیمار تب بالا (۳۹.۵) همراه با افت سطح هوشیاری داشت و در معاینه کراکل ظریف در سمع ریه، وجود داشت. بیمار تحت درمان با سفتریاکسون، ونکومایسین، دانترولن، سدیم بی کربنات و کی اگزالات قرار گرفت و برای انجام همودیالیز اورژانسی مشاوره درخواست شد و درنهایت در بخش ICU پذیرش شد. درنهایت با توجه به علائم و اقدامات پاراکلینیک برای بیمار تشخیص NMS گذاشته شد.

کلیدواژه ها:

سندرم نورولپتیک بدخیم ، سندرم سروتونین ، اورژانس پزشکی