نقش میزان پرخاشگری و خود دلسوزی در بخشایش مادریاران مراکز توانبخشی افراد کم توان ذهنی
محل انتشار: فصلنامه کودکان استثنایی، دوره: 18، شماره: 4
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 124
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOEC-18-4_003
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
هدف: همواره با توجه به آنکه وجهی از انسانها هیجان و درک اجتماعی می باشد، بنابراین می توان در بسیاری از تصمیم ها، رویدادها نقش این ویژگی بسیار بارز باشد، مخصوصا در شرایط ارتباطی با افراد کم توان ذهنی که در وضعیت مراتب نامناسب تری به تناسب یک فرد عادی هستند، با عنایت به مطلب فوق هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میزان پرخاش گری و خود دلسوزی در بخشایش مادریاران مراکز توانبخشی افراد کم توان ذهنی است.
روش:روش انجام این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی ۴۱۵ مادریار مراکز توانبخشی افراد کم توان ذهنی سطح استان گلستان تشکیل دادند و با توجه به طرح پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ۲۳۰ نمونه انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات به صورت فردی و در مراکز انجام گردید. در این پژوهش از پرسشنامه مقیاس بخشودگی احتشام زاده و همکاران (۱۳۸۹)، پرسشنامه پرخاش گری (AGQ) و پرسشنامه خود دلسوزی فرم بلند (SCS-LF) استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاکی از آن است که در مجموع بین تمامی خرده مقیاسهای میزان خشم با بخشایش گری همبستگی معکوس و بین خرده مقیاس های خودشفقتی با بخشایش گری همبستگی مستقیم معناداری وجود دارند، همچنین مولفهی انزوا (۱۹/۰)، احساس مشترک انسانی (۳۰/۰)، مهربانی با خود (۳۲/۰) وکینهتوزی (۳۴/۰) توان پیشبینی بخشایشگری را دارا می باشند.
نتیجه گیری: به طور کلی بخشایش گری تحت تاثیر مولفههای هیجانی میباشد و تلویحات کاربردی بسیاری در حیطههای درمانی و آموزشی در مراکز نگهداری کودکان کم توان ذهنی میتواند داشته باشد.
کلیدواژه ها:
Forgiveness ، Anger ، Self-Compassion ، Mother Assistant. ، بخشایش ، میزان خشم ، خود دلسوزی ، مادریار.
نویسندگان
علیرضا سنگانی
دانشگاه اهواز
محسن طالب زاده
دانشنکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی
پریا جنگی
دانشگاه واحد علوم و تحقیقات
ناهید رامک
دانشگاه بندر گز
علیرضا همایونی
دانشکده روانشناسی دانشگاه بندر گز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :