اثربخشی آموزش شناختی رفتاری مثبت نگر بر کارکردهای اجرایی و مهارت های اجتماعی دانشجویان با نقص توجه /بیش فعالی

هدف :پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی برنامه شناختی رفتاری مثبت نگر بر کارکردهای اجرایی و مهارت های اجتماعی، بر روی دانشجویان داری نقص توجه/ بیش فعالی دانشگاه شهر دامغان انجام شد. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان (دختر و پسر) دانشگاه دامغان در سال ۱۳۹۷  بود که در طرح پایش سلامت روانی دانشجویی شرکت کردند. تعداد ۳۰ دانشجو که در پرسشنامه غربالگری نقص توجه و بیش فعالی کانرز بالاترین نمره را کسب کردند در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. پس از آن هر دو گروه، پرسشنامه های کارکردهای اجرایی بارکلی و مهارت های اجتماعی ریگو و کاناری را تکمیل کردند. گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه تحت آموزش برنامه شناختی رفتاری مثبت نگر قرار گرفتند. بعد از اتمام آموزش هر دو گروه مجددا پرسشنامه های فوق را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و روش تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد و سطح معناداری برابر با ۰۵/۰  استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد تاثیر آموزش برنامه شناختی رفتاری مثبت نگر بر کارکردهای اجرایی و مهارت های اجتماعی و زیرمقیاس های آنها معنادار بود (۰۰۱/۰P<). با این حال، بین دو گروه آزمایش و کنترل در ارتباط با کارکردهای اجرایی، مهارت های اجتماعی و خرده مقیاس های آنها تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: با به کارگیری برنامه شناختی رفتاری مثبت نگر، تغییر باورها، مثبت اندیشی، آموزش رفتارها و راهکارهای موثر، می توان کارکردهای اجرایی و مهارت های اجتماعی دانشجویان دارای نقص توجه/بیش فعالی را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

Positive cognitive-behavioral education ، Executive functions ، Social skills ، ADHD ، آموزش شناختی-رفتاری مثبت نگر ، کارکردهای اجرایی ، مهارت­های اجتماعی ، نقص توجه/ بیش فعالی.