عوامل مرتبط با اثربخشی آموزش های فنی و حرفه ای (مورد: مراکز فنی و حرفه ای شهر تهران)

مطالعه ی حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط با اثربخشی آموزش­های فنی و حرفه­ای انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بوده و جامعه ی آماری، تمامی مربیان رسمی، پیمانی و حق­التدریس به­تعداد ۱۲۴ نفر بودند که همین تعداد به­صورت سرشماری، نمونه ی آماری پژوهش را تشکیل می­دهند. ابزار پژوهش پرسشنامه ی محقق­ساخته می­باشد که در سه حیطه ی کلی عوامل فردی، آموزشی و سازمانی، وضعیت این عوامل را در جامعه ی مورد نظر می­سنجد. استفاده از روش حداقل مربعات جزئی به­منظور تایید روایی مدل نشان داد که تمامی متغیرهای مشاهده­پذیر و مکنون، بار عاملی بالاتر از ۶/۰ روی متغیر مکنون متناظر خود داشته، در سطح  ۰۱/۰ تایید شده­اند. یافته ها نشان داد که میانگین نمره ی عوامل فردی در حد بالاتر از متوسط میانگین فرضی پژوهش و مطلوب (۰۰/۰ Sig= . ۴۳/۳ M=)، میانگین عوامل آموزشی در حد بالاتر از میانگین فرضی پژوهش و مطلوب  (۰۰۰/۰. Sig=  ۳۵/۳ M= ) و میانگین عوامل سازمانی در حد پایین­تر از متوسط و نامطلوب (۰۱/۰. Sig=  ۸۱/۲M= ) است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی آموزشی ، آموزش های فنی وحرفه ای ، اثربخشی آموزش های فنی وحرفه ای ، مراکز فنی وحرفه ای