شناسایی بافت های فرسوده شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (نمونه موردی : بافت فرسوده شهر بجنورد)

بافت های تاریخی امروز، بخشی از بافت شهرهای کشور به یادگار مانده از یک یا دو قرن گذشته و حتی نیمه اول قرن حاضرمی باشند که اکثر آن ها علی رغم واجد ارزش بودن از نظر تاریخی - فرهنگی به فرسودگی گرائیده اند. تشخیص و مکانیابی درست بافت های فرسوده اهمیت بسیاری دارد، چرا که با آگاهی درست از مساحت و سهم چنین بافت هایی و همچنین با شناخت از چگونگی پراکنش آن ها، می توان در گرفتن راهکارهای مناسب و مقتضی در سطوحملی یا فراتر از آن گام برداشت در راستای تعیین بافت های فرسوده، شورای عالی معماری و شهرسازی ، بلوک را مبنای کاری در زمینه ی مذکور معرفی کرده است . براساس شاخص های مصوب این شورا ، بافت فرسوده شهری به محدوده یا بلوک شهری اطلاق می شود که بیش از ۵۰درصد بناهای آن "ناپایدار"، و معابرآن "نفوذناپذیر"، و املاک آن "ریزدانه "باشد. لذا در این تحقیق در پی آن هستیم که شاخص هایی جامع در تمامی زمینه های مرتبط با مسائل شهری در جهت شناسایی و تشخیص بافتهای فرسوده ارائه دهیم و میزان فرسودگی محلات مختلف را بر این مبنا مورد سنجش قرار دهدو در پی پاسخ به این سوال است که آیا تنها معیارهای کالبدی در تشخیص بافت های فرسوده کفایت می کند یا در تعیین میزان فرسودگی بافت محلات شهری باید از ابعاد گوناگون دیگری بهره جست ؟ این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است و روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است . روشی که در پژوهش حاضر به آن پرداخته شده است ، استخراج شاخص های شناسایی بافت فرسوده ی شهری با کمک سیستم (GIS) است . کارکردهای متعدد این سیستم ، موجب می شود که در زمینه ی شناسایی بافت های فرسوده ی شهری بتوان به شیوه ای مناسب تر عمل کرد. با توجه به بررسی های صورت گرفته بافت فرسوده شهر بجنورد در مرکز شهر بجنورد قرار دارد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، شناسایی ، شهر ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، بجنورد