تببین مدل مفهومی توسعه اصول حقوق شهروندی با تاکید بر سرمایه اجتماعی

حق و حقوق شهروندی امتیازاتی است که افراد ساکن در یک جامعه از لحاظ مدنی ، سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی ، فرهنگی و قضایی باید از آن برخوردار باشند؛ در این راستا می توان بیان نمود که تحقق حقوق شهروندی نیز بی نیاز از سرمایه اجتماعی نیست ؛ چرا که سرمایه اجتماعی و ابعاد آن به عنوان یک نشانگان در توسعه اجتماعی نقش به سزایی در تکوین و توسعه اصول شهروندی دارد و برای برنامه های توسعه ، توفیق آفرین است . وجود سرمایه اجتماعی ، بستر مناسبی برای بهره وری سرمایه انسانی و اقتصادی و فیزیکی است و برعکس نبود سرمایه اجتماعی ، اثر بخشی سایر سرمایه ها را در دستیابی به توسعه منتفی می کند و بدون سرمایه اجتماعی ، طی کردن راههای توسعه و تکامل فرهنگی ، ناهموار و مشکل می شود؛ لذا می توان گفت سرمایه اجتماعی و حقوق شهروندی بر یکدیگر تاثیر مستقیم دارند. عدم آگاهی افراد در ارتباط با حقوق شهروندی و عدم استفاده از پتانسیل های که سرمایه اجتماعی در اختیار جوامع قرار می دهد؛ باعث بروز مشکلاتی در جوامع امروزی شده است که اغلب تاثیراتی در کیفیت زندگی می گذارد و می تواند زندگی شهری و شهروندی را دچار مخاطراتی بکند. رعایت حقوق اقتصادی و اجتماعی شهروندی باعث تقویت سرمایه اجتماعی است و همچنین پذیرش این مفهوم به عنوان یک نوع سرمایه در سطح مدیریت کلان توسعه شهرها می تواند شناخت جدیدی را از حقوق شهروندی ایجاد کرده و دولتمردان را در هدایت بهتر جامعه به سمت توسعه یاری رساند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مولفه های سرمایه اجتماعی در توسعه اصول حقوق شهروندی انجام شده و به دنبال آن است که ضمن بررسی روابط دو جانبه و تاثیرات متقابل حقوق شهروندی و سرمایه اجتماعی ، مدل مفهومی جدیدی در راستای توسعه اصول حقوق شهروندی ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

شهر ، شهروند ، سرمایه اجتماعی ، حقوق شهروندی ، مدل مفهومی