نقش شهرهای کوچک در توسعه منطقه ای (مطالعه موردی شهر سراوان)

امروزه توزیع نامتعادل فعالیت و خدمات در پهنه سرزمین سبب مهاجرتهای گسترده به سوی شهرهای بزرگ میشود و این امر به تدریج مسائل و مشکلات بیشماری را در نظام سکونتگاهی بوجود می آورد .از این رو جهت تمرکززدایی از شهرهای بزرگ و دستیابی به تعادل و توسعه منطقه ای ، توجه برنامه ریزان شهری و منطقه ای به شهرهای کوچک معطوف شده است . برای پر کردن این فاصله و ایجاد روابط دو سویه بین دو جامعه شهری و روستایی ، تقویت شهرهای کوچک به عنوان مراکز خدمات رسانی می تواند راهگشای بسیاری از این مشکلات باشد .لذا هدف پژوهش حاضر؛ نقش نقش شهرهای کوچک در توسعه منطقه ای در شهر سراوان می باشد .رویکرد حاکم بر فضای تحقیق کیفی و کمی و نوع تحقیق کاربردی است . از مدل کشش پذیری جمعیتی و آمار جمعیتی بین سال های ۱۳۳۵ الی ۱۳۹۵ برای مدل بهره گرفته شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که روستاهای این شهرستان از لحاظ برخوردار از امکانات اقتصادی ، اجتماعی و کالبدی -فضایی در یک سطح قرار ندارند.

کلیدواژه ها:

شهرهای کوچک ، توسعه ، توسعه منطقه ای ، مدل کشش پذیری ، شهر سراوان