تحلیل عوامل موثر در آسیب پذیری شهر ارومیه در برابر زلزله

زلزله از جمله مخاطراتی است که نمی توان در برابر آن کاری انجام داد و همه ساله کشور ها ، آسیب های بسیاری را در برابر این عامل متحمل می شوند . این عامل با اندکی برنامه ریزی و تغییر در شرایط کاربری ها و پهنه ها تا حدودی قابل کنترل است و می توان گفت : بسیاری از شهر ها در حال انجام روش های مختلف بر اساس نقاط پرحادثه می باشند تا این پدیده تحت کنترل درآید . این مقاله با توجه به معیار های آسیب پذیری شهر در برابر زلزله مورد ارزیابی قرار گرفت و از ۶ عاملی که به عنوان مهمترین عوامل یعنی (مصالح بی کیفیت ، شبکه معابر نامناسب ، تراکم جمعیتی بالا در بافت مرکزی میانی ، تراکم ساختمانی بالا ، نزدیکی به گسل ، تجمع کاربری های مسکونی با تراکم بالا در بافت مرکزی و میانی ) در برابر زلزله در شهر ارومیه معرفی شده بودند ، تراکم ساختمانی بالا به عنوان عامل اصلی ایجاد کننده خطر ، در بافتی که اکثر بناهای آن فرسوده و ناکارآمدن معرفی شده است و بعد از آن تجمع کاربری های مسکونی عامل دیگری در وارد آمدن خسارت های متنوع می باشد . روش تحقیق در این مقاله بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت تحلیلی - توصیفی می باشد و با مطالعه منابع اسنادی و کتابخانه ای و استفاده از رتبه بندی معیار ها در نرم افزار EXPERT CHOICE نتایجی بدست آمده است . در انتها به ارائه پیشنهاداتی به منظور افزایش کیفیت بناها و کاهش ریسک زلزله در شهر ها پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

کاربری زمین ، برنامه ریزی ، خطر پذیری ، ارومیه ، زلزله