بررسی کیفیت های بصری بافت های مسکونی قدیم و جدید شهری با استفاده از آنالیزهای ایزوویست (نمونه موردی : بافت شهری کرمانشاه)

صاحب نظران از زمان شروع طراحی معماری و شهرسازی ، به اهمیت بصری فضای معماری و شهری ، به عنوان بخش جدا ناپذیر از زندگی شهروندان و تاثیر کیفیت آن بر تجربه افراد از محیط توجه کرده اند. طی دهه های اخیر، با پیشرفت شبیه سازی های کامپیوتری از فضا، مطالعات زیادی در زمینه بررسی فضای ساخته شده از دید کیفیت بصری به وسیله مدلسازی فضایی انجام شده است . ابزارهای ایزوویست و تحلیل گراف دید، تلاشهایی در سالهای اخیر هستند که در جهت بیان کمی و قابل اندازهگیری کیفیت بصری فضا انجام شده اند. در این پژوهش پس از انجام مطالعات، زمینه رسیدن به متغیرهای کیفی و کمی مرتبط با کیفیت بصری محیط محقق شده است ، از این رو درابتدا مولفه های موثر بر کیفیت بصری محیط ارائه شده است و سپس با توجه به هم پوشانی اهداف در تحلیل مدلها، مدل اصلی پژوهش آورده شده است و در ادامه چارچوب معیارهای سنجش کیفیت بصری با توجه به متغیرهای آن در ارتباط با تجربه فضایی براساس مطالعات، استخراج و شاخص های آن از نرم افزار depthmap استخراج شده است . هدف این پژوهش تحلیل شاخص های کیفیت بصری در در دو بافت قدیم و جدید شهر کرمانشاه است . این شاخص ها در دو بافت مورد مطالعه متغاوت و قابل مقایسه است .شاخص عمق دید در بافت های جدید شهری نسبت به بافت قدیمی کاهش یافته و شاخص حداکثر شعاع دید افزایشی بوده است . چارچوب ارائه شده در این پژوهش را می توان در پژوهش هایی با هدف سنجش کیفیت بصری محیط به کار برد . بافت قدیم شهری که دارای ساختار ارگانیک است تنوع (فضای مجزا گشته ) و غنای همراه با نظم بصری بیشتری نسبت به بافت جدید دارد و بافت جدید نسبت به بافت قدیم دارای فضای باز بیشتر همراه با شعاع دیدهای بزرگ و که گاه بدون رعایت مقیاس انسانی است .

کلیدواژه ها:

کیفیت بصری ، مطلوبیت فضا ، ایزوویست ، بافت شهری کرمانشاه .