باززنده سازی و احیا بافت فرسوده در محلات شهری با تاکید بر حفظ سرمایه های اجتماعی نمونه موردی محله اختیاریه

گسترش فضایی بی رویه و بدون برنامه در بافت های فرسوده شهری و محله های تهران در چند دهه گذشته ، باعث شکل گیری بافت های جدید شهری در مجاورت شهرها و محله ها و تزلزل اجتماعی _فرهنگی و کاربری ها را داشته است که در این خصوص تبدیل به جابجایی ساکنان و کاربریهای شهری به نواحی جدید گردیده است . در نتیجه این جابجایی ، به تدریج بافت های قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی - اقتصادی خود را از دست داده اند. منطقه ۳ شهرداری تهران (محله ی اختیاریه ) که به عنوان منطقه مورد مطالعه این تحقیق انتخاب شده است ، از قاعده فوق مستثنی نبوده و در زمره بافت های فرسوده تهران محسوب می گردد. هدف اصلی و کلی این تحقیق ، شناخت و باززنده سازی ویژگی های اقتصادی و اجتماعی بافت فرسوده(محله ی اختیاریه ) و همچنین شناخت و ساماندهی وضعیت کالبدی بافت است . روش تحقیق در این مقاله با توجه به موضوع، اهداف و فرضیات تحقیق ، به صورت کتابخانه ای ، میدانی (مشاهده، مصاحبه و پرسش نامه )است . با توجه به تجزیه و تحلیل دادهها، نتایج تحقیق نشانگر آن است که کمبود امکانات، خدمات شهری و تاسیسات زیربنایی و از طرف دیگر به خاطر وضعیت اجتماعی - اقتصادی ساکنان بافت ، سبب شده تا روند بهسازی و نوسازی درون بافت کند شود.در این پژوهش سعی برآن است که بتوانیم مسائل و مشکلات اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی و کالبدی را بررسی کرده و باززنده سازی محله ی مذکور را با دید حفظ سرمایه ی اجتماعی انجام دهیم .

کلیدواژه ها:

ساماندهی ، بافت فرسوده ، باززنده سازی ، حفظ سرمایه اجتماعی ، شهر تهران ، محله ی اختیاریه