ارزیابی رابطه سفرهای درون شهری و تنوع کاربری زمین

هدف غایی یک شهر ایجاد محیطی دلنشین و راحت برای مردمی است که در آن زندگی می کنند . فضای شهری محلی است که مردم بیشترین وقت خود را در آن سپری کرده، حداکثر ارتباط را با یکدیگر و پیرامون خود برقرار می سازند. لذا حمل و نقل شهری یکی از اجزاء مهم برنامه ریزی شهری و شهرسازی محسوب می گردد و بدلیل داشتن نقش زیربنایی تاثیر فراوانی بر فرآیند رشد و توسعه پایدار شهری دارد. این بخش دربرگیرنده فعالیت هایی است که به شکلی گسترده در تمامی زمینه های تولید، توزیع و مصرف کالا و خدمات جریان داشته و در مجموعه فعالیت های کاربری شهری نقش غیرقابل انکاری برعهده دارد. بنابراین جهت ارتقاء سطح زندگی و کیفیت زندگی اجتماعی ، ضروری است که به توسعه حمل و نقل ، به ویژه آنهایی که جنبه عام المنفعه بودن آن بیشتر است توجه خاص مبذول گردد که این پژوهش با ماهیت توسعه - کاربردی و رو تحقیق توصیفی - تحلیلی اقدام به بررسی موضوع نموده است . لازم به ذکر است مطالعات مراکز تولید و جذب سفر با پرسشنامه و بصورت میدانی اطلاعات حاصل شده است . که نتایج تحقیق نشان داده است حجم زیادی از سفرهای شهری مربوط به صبح میباشد. که این میزان برابر ۵۷ درصد می باشد. در بعداز ظهر حجم سفر کمتر است که می توان دلیل ان را پایان تایم اداری در نظر گرفت . طبق یافته ها ساعت شروع سفر در شهر اهواز ۹ صبح می باشد و ساعت ۷ و۸ صبح رتبه دوم را دارد.

کلیدواژه ها:

تنوع کاربری ، سفر دورن شهری ، حمل و نقل ، اهواز.