شاخص های ارزیابی عملکرد مدل های هیدرولوژیکی

مدل های تدوین شده بر مبنای چارچوب نظری و پیشینه تجربی تا چه اندازه با واقعیت انطباق دارد؟ این سوالی است که هر کارشناس و پژوهشگری که پژوهش خود را در قالب یک مدل معادله ساختاری مدون کرده است با آن روبروست و مایل است به آن پاسخ دهد. [۱] معیارهای علمی قابل قبول برای تایید مدل نظری تدوین شده با استفاده از داده های گردآوری شده، خود بحث اصلی در »شاخص های برازش مدل« را تشکیل می دهد. شاخص هایی که گاه به نام شاخص های نکویی برازش و گاه به نام شاخص های بدی برازش [۱] هر چند که در روشهای آماری سنتی محقق اغلب با یک معیار منفرد برای تصمیم گیری درباره رد یا تایید فرضیه صفر مواجه است ،اما در مدل سازی معادله ساختاری چنین معیار منفردی وجود ندارد تا تنها و تنها بر مبنای آن معیار، پژوهشگر تصمیم بگیرد که آیا مدل نظری خود را مدلی به لحاظ علمی قابل قبول تلقی کند یا خیر؟ چنین وضعیتی ناشی از پیچیدگی و ترکیبی بودن این نوع از مدلهاست .[۱] شاخص ها را می توان در سه گروه کلی ، شاخص های برازش مطلق ، شاخص های برازش تطبیقی و شاخص های برازش مقتصد تقسیم بندی کرد. در این تحقیق شاخص برازش کاربردی در مدل های های هیدرولوژیکی معرفی و نحوه عملکرد شاخص ها مورد ارزیابی قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

مدل هیدرولوژیکی ، شاخص برازش ، عملکرد مدل ، شاخص نکویی برازش