بررسی توانایی شبکه های عصبی تطابق پذیر در ارزیابی مقدار و محلخسارات های سازه ای

یک روش برای تعیین مکان و میزان آسیب در یک ساختار بر اساس ویژگی های تابع انتقال اعضای فعال و شبکه های عصبی مصنوعی ارائه شده است. این روش متکی بر استفاده از اعضای فعال، که در حال حاضر برای کنترل ساختاری وجود دارد، برای تشخیص و مکان یابی آسیب در ساختار است. شبکه عصبی برای تعدادی از آسیب های شناخته شده آموزش دیده است که در آن قطب ها و صفرها در توابع انتقال عضو فعال به عنوان داده های آموزش ورودی استفاده می شوند. دو نمونه داده شده است که امکان سنجی روش را نشان می دهد. موارد مختلف آسیب شبیه سازی شده اجرا شد، برخی که در آن آسیب در حوزه داده های آموزش و برخی که در آن آسیب خارج از مرز داده های آموزش است. در هر دو صورت شبکه عصبی قادر است اعضای آسیب دیده را پیدا کند و برآورد خوبی در مورد میزان آسیب در عضو ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

شبکه های عصبی ، شناسایی آسیب ، تشخیص خسارت ، میزان آسیب.