بررسی تراکم بتن ویبراسیون شده در کاهش ترک خوردگی و آب انداختگی

کیفیت بتن نهایی و خشک شده به عوامل زیادی بستگی دارد. یکی از این عوامل مهم و حیاتی ویبراسیون بتن می باشد. هنگامی که بتن ریزی تمام می شود یکی از الزامات متراکم سازی بتن است . مرحله متراکم کردن بتن یکی از مهم ترین مراحل بتن ریزی در پروژه های ساختمان سازی به حساب می آید. هنگامی که بتن مرطوب است حدود ۲۰% حجم آن هوا می باشد. اگر این هوای اضافی از بین نرود، تراکم بتن و در نتیجه مقاومت آن کاهش می یابد و احتمال نفوذ آب در آن افزایش می یابد. سنگدانه های درشت از نظر اندازه نامنظم بوده و حفره هایی در آن وجود دارد. برای پ ر کردن حفره ها از سنگدانه های ریز و خمیر سیمانی استفاده می شود. کوچکترین ذرات سیمان نیز دارای حفره های هوایی هستند که با آب پ ر می شوند.حتی پس از پ ر کردن مخلوط با آب، هنوز هم احتمال وجود هوا هست . ثابت شده است که فضاهای خالی در بتن تازه حدود ۵ تا ۸ درصد از حجم کل آن را تشکیل می دهند .وجود فضاهای خالی در بتن منجر به جداشدگی (Segregation) و آب انداختگی (Bleeding)می شود. همچنین ، عدم ویبره به افزایش ترک و کرمو شدن بتن منجر می شود. با ویبره زدن بتن دیگر نیازی به کاهش نسبت آب به سیمان نیست . افزودن آب کمتر از مقدار مورد نیاز خطر حجم خالی آب را کاهش می دهد که کارآیی بتن را به خطر میندازد. ویبره زنی تنها راه برخورداری از یک طرح اختلاط ایده آل است ، بدون آنکه کارپذیری بتن به خطر بیفتد.

کلیدواژه ها:

بتن ، ویبره ، ویبراسیون ، مقاومت بتن ، ترک بتن ، عمل آوری بتن