تاثیر نانولوله های کربنی اصلاح شده بر روی مقاومت فشاری کوتاه مدت بتن معمولی

فناوری نانو یک رشته پیشرفته در صنعت بتن است و برخی از نانوموادها مانند نانوسیلیکا، نانودی اکسید تیتانیوم و نانولوله های کربنی به علت مسائل زیست محیطی و ارتقای کیفیت و نیاز به بتن های خاص مورد توجه محققان قرار گرفته است . در میان نانوموادها، اخیرا انواع مختلف نانورشته های کربنی مثل نانولوله کربنی (CNT) به علت خواص و ویژگی -های الکتریکی ، مکانیکی ، حرارتی و شیمیایی مورد توجه محققان زیادی برای استفاده در کامپوزیت های بتنی و سیمانی قرار گرفته اند. در این پژوهش اثر اضافه کردن نانولوله های کربنی چند جداره اصلاح شده (MWCNT) با مقدار ۰۱۵,۰ درصد وزن سیمان بر روی مقاومت فشاری کوتاه مدت بتن معمولی بررسی شده است . در این تحقیق ابتدا نانولوله های کربنی را با استفاده از اسید نیتریک و سولفوریک اسید، اکسید کرده تا خاصیت آب دوستی پیدا کنند. برای دستیابی به توزیع یکنواخت و پایدارتر کردن نانولوله های کربنی از ستیل تری متیل آمونیوم برومید (CTAB) به عنوان سورفکتانت استفاده گردید و همچنین برای پراکندگی بهتر نانولوله های کربنی در خمیر سیمان از فوق روان کننده بر پایه پلی کربوکسیلات استفاده شد. بعد از توزیع یکنواخت نانولوله ها در مخلوط سیمان، سنگدانه و آب، و ساخت نمونه های بتنی و عمل آوری آنها به مدت۷ روز، مقاومت فشاری بتن سخت شده اندازه گیری گردید. نتایج آزمایش های آزمایشگاهی نشان داد که افزودن نانولوله کربنی به بتن باعث کاهش خلل و فرج نانوکامپوزیت بتنی و ایجاد کامپوزیت بتنی فشرده تر و پیوسته تر و در نتیجه باعث افزایش مقاومت فشاری نمونه های بتن می گردد. نتایج همچنین حاکی از آن است که به هنگام استفاده از فوق روان کننده، مقاومت فشاری بتن باز هم افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

نانولوله کربنی ، مقاومت فشاری ، کامپوزیت بتنی ، فوق روان کننده ، وزن مخصوص.