نقش بیوتکنولوژی کشاورزی در تولید غذاهای عملگر

غذاهای عملگر ، غذاها یا ترکیباتی هستند که دارای اجزایی م یباشند که متابولیسم یا فیزیولوژی تغذیه معمول را تحت تاثیر قرارمی دهند. غذاهای عملگر می توانند شامل اجزای دارویی که هم ویتامین ها و هم اجزای فعال از نظر فیزیولوژیکی را شامل می شوندو/یا فیتوکمیکال ها بوده که به عنوان حفاظت کنند ههای سلامتی عمل می کنند. فیتوکمیکال ها ترکیبات مشتق شده از گیاهان می باشند کهبه نظر می رسد از نظر سلامتی دارای اهمیت م یباشند. اخیرا بیوتکنولوژی تصویر غذا و دارو را تحت نفوذ قرار داده است. بیوتکنولوژی در حال کاربردی شدن در محصولات کشاورزی و حیوانات اهلی است، طوریکه آنها را کاملا برای اهداف جدید نظیر تولید دارو سازگار سازد. این امر مفهوم زراعت مولکولی(Molecular Framing) می باشد. از جمله این اهداف افزایش محتوای اسیدهای چرب غیر اشباع ( بخصوص اولئیک اسید) و کاهش اسیدهای چرب اشباع شده در طی اصلاح با روش های موتاسیون یا مهندسی ژنتیک می باشد. افزایش تولید، بالا رفتن ماندگاری، افزایش ارزش غذایی، بهبود کیفیت پروتئین، افزایش میزان کربوهیدرات، بهبود کیفیت و کمیت غذاهای دامی (شیر، گوشت و ...)، کاهش یا حذف مواد نامطلوب، بهبود طعم و شکل ظاهری غذا، افزایش جذب مواد غذایی، و تولید داروها و واکس نهای خوراکی، ازجمله کابردهای مهندسی ژنتیک در تولید مواد غذایی می باشد

کلیدواژه ها:

غذای عملگر ، بیوتکنولوژی ، مهندسی ژنتیک ، اسید چرب ، آنتی اکسیدان