تبیین راهبردهای کاهش آسیب پذیری مسکن معاصر از منظر رویکرد پدافند غیرعامل (مطالعه موردی :شهرک اکباتان)

کشور ایران به دلیل موقعیت استراتژیک و خاص خود همواره در معرض بلایایی طبیعی و غیر طبیعی قرار دارد که شهر تهران به عنوان پایتخت سیاسی ایران اهمیت دو چندانی به منظور کاهش آسیب پذیری دارد. در این بین کاربری مسکونی به دلیل تمرکز بالای جمعیت در آن از اهمیت نسبتا بالاتری نسبت به سایر کاربری ها به منظور کاهش آسیب پذیری دارد. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است و از منظر روش شناسی توصیفی -تحلیلی است و بر آن است تا به تبیین راهبردهایی به جهت کاهش آسیب پذیری در ساختمان های مسکونی شهرک اکباتان از منظر رویکرد پدافند غیرعامل بپردازد. در این پژوهش پس از بررسی مبانی نظری پیرامون ملاحظات طراحی بر اساس رویکرد پدافند غیرعامل و راهبردهای کاهش آسیب پذیری به ارزیابی عوامل داخلی و خارجی تاثیرگذار بر آسیب پذیری شهرک اکباتان از طریق تکنیک سوات پرداخته شد. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که به منظور کاهش آسیب پذیری ساختمان های مسکونی راهبردهای متعددی از جمله تعبیه پناهگاه ها و فضای امن در زمان بحران در محدوده ساختمان های مسکونی شهرک اکباتان و رعایت سلسله مراتب در فضاهای ورودی ساختمان ها و... می توان ارائه نمود.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، مدیریت بحران ، پدافند غیرعامل ، تهدید ، مسکن