تحلیل نقش فضاهای باز و نیمه باز در ارتقای کیفیت فضاهای زیستی از منظر ساکنان مجتمع های مسکونی

فضاهای باز و نیمه باز در مجموعه های مسکونی ، می تواند فرصت مناسبی برای تعاملات اجتماعی و ارتباط با طبیعت ، ایجاد کند. فضا توسط مجموعه خاصی از عناصر طبیعی و مصنوع ایجاد می شود که دارای سطوح مختلف گسترده و عناصر محیطی است . طراحی فضاهای نیمه باز و باز علاوه بر تاثیر بر کیفیت محیطی ، ارتباط مستقیمی بادید و منظر شهری ، دارد ازاین رو علاوه بر اهمیت درون مجموعه ای ، اهمیت بسزایی بر سیمای شهری نیز دارد. این گونه فضاها فراتر از زمین های بازی و مناطق تفریحی فعال هستند. آنها برشهای کوچکی هستند که فرصت های تفریحی غیرفعال مانند مسیرهایی برای قدم زدن، نیمکت هایی برای مطالعه یا تماشای پرندگان را فراهم می کنند، و این گونه می توان بر کیفیت فضاهای زیستی تاثیر مستقیم و یا غیرمستقیم گذاشت .

کلیدواژه ها:

فضاهای باز ، فضاهای نیمه باز ، کیفیت فضای زیستی ، مجتمع مسکونی .