شناخت شاخصه های پایداری موثر بر رضایتمندی سکونتی

مسکن به عنوان یکی از اصلی ترین نیازهای اساسی انسان همواره در طول تاریخ مورد بحث و بررسی بوده بوده است . یکی از راههای پاسخ به این نیاز ساخت واحدهای مسکونی در ابعاد و شکل های متفاوت در قالب مجتمع های مسکونی می باشد. یکی از مهمترین مفاهیم مورد بررسی در مجتمع های مسکونی ، موضوع توسعه پایدار در این نقاط می باشد.. تعاملات بین ساکنین به عنوان مهمترین عامل در پایداری اجتماعی ، عموما در اینگونه فضاها انجام می پذیرد. رضایتمندی سکونتی به عنوان شاخصی برای اندازه گیری کیفیت در مجامع مسکونی شناخته می شود. رضایتمندی از محل زندگی به عنوان یکی از اصلی ترین عناصر افزایش کیفیت زندگی همواره مورد بررسی واقع شده است . اهمیت این موضوع به میزانی است که بسیاری از دانشمندان حوزه معماری و جامعه شناسی ، رضایتمندی سکونتی را بعد از رضایتمندی از زندگی زناشویی ، دومین عامل تاثیرگذار در ایجاد رضایت از زندگی بیان کردهاند. رضایت از محل زندگی در ابعاد متفاوتی بررسی می شود. این لایه های اطلاعاتی در ۴ سطح شامل ، فردی ، اجتماعی ، اقتصادی و کالبدی نقسیم بندی می شوند. هر کدام از این فاکتورها نیز دارای ریزشاخصه هایی می باشند که به طور مجزا در ارتباط با مقوله رضایتمندی بررسی گردیده است .

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، توسعه پایدار ، کیفیت زندگی ، رضایتمندی سکونتی .