هندسه حیاط در مساجد دوره ی صفوی (نمونه موردی مسجد حکیم اصفهان)

در اشکال گوناگونی که در طبیعت وجود دارد نسبت های معینی قابل مشاهده است . هندسه اساس و بنیان هر نوع معماری و ابزاری قدرتمند برای ایجاد تناسبات به منظور برقراری هماهنگی و نظم در بنا می باشد. هندسه همواره یکی از ارکان اصلی در معماری ایرانی بوده و معماران سعی کرده اند در طراحی و ساخت بناهای خود از هندسه و تناسبات استفاده کنند؛ از این جهت در مسجد که یکی از مهم ترین بناها در معماری ایرانی بعد از اسلام بوده از هندسه و تناسبات به طور کامل بهره گیری شده است .هندسه مسجد به این دلیل برای مسلمانان دارای اهمیت است که بیشترین تاثیر را در القا حس مکان مقدس ایفا می کند.در این میان معماری دوره صفوی سبب ایجاد آثار ارزشمند و شاخص بسیاری خصوصا در شهر اصفهان شد. مسجد حکیم اصفهان با بهره مندی از ویژگی های هندسی و تناسبات خاص خود ، یکی از شاخص ترین مساجد دوره صفوی می باشد.در این تحقیق سعی شده است ویژگی های هندسی و تناسبات استفاده شده در حیاط مساجد دوره صفوی با توجه به نمونه موردی مسجد حکیم مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هندسه ، هندسه حیاط مساجد ، مسجد صفوی ، مسجد حکیم