تاثیر آموزه های اسلامی بر کالبد معماری مسکن ایرانی (نمونه موردی : خانه ی سنتی بروجردی ها در اقلیم گرم و خشک ایران )

معماری ایرانی برخواسته از فرهنگ ،دانش ،اداب و رسوم ،اعتقادات و باور ها و مقدسات مردم ایران زمین است و با توجه به فرهنگ و تمدن غنی این کشور معماری این سرزمین سرشار از ارزش ها و اصول گران مایه معماری بوده است . یکی از رسالت های طراحان و معماران، خلق رابطه ای متناسب بین انسان ها و کالبد اطرافشان است . برای نیل به این هدف خالقان فضا باید درک صحیحی از رفتار انسان در محیط های متفاوت داشته باشند، به نحوی که پیوند انسان و مکان را قوی تر سازند. در میان فضا های مختلف معماری ، ابنیه مسکونی از مهمترین فضاهایی هستند که بخش غالب عمر انسان ها در آنها سپری می شود و فضای مسکونی به عنوان فضای بیشتر درگیر با انسان (در مقابل فضاهای اداری ، چکیده خدماتی ، آموزشی ، تفریحی و... که معمولا در ساعات محدودی دایر و مورد استفاده هستند) به خودی خود و ذاتا ارزش تدفیق و تحقیق مضاعفی دارد. لذا در این پژوهش سعی شده است تا براساس آموزه های اسلامی نتایجی کاربردی برای طراحی این فضاها استنتاج شود. توجه به اصول معماری خانه در آموزه های اسلامی و بررسی میزان تحقق این اصول در گذشته و بازشناسی این اصول برای معماری معاصر ضروری به نظر می رسد. پژوهش حاضر در جست وجوی چگونگی تاثیر آموزه های اسلامی بر کالبد معماری خانه های مسلمانان در اقلیم گرم و خشک ایران است . به صورتی که پس از مطالعه دقیق آموز ه های اسلامی از آیات قرآن و احادیث معتبر، چگونگی تاثیر این عوامل و تجلی آن در نمونه ی موردی ، مورد بررسی دقیق قرار گرفته است . باتوجه به این پژوهش و منابع اسنادی مورد استفاده، از گونه پژوهش کیفی برای انجام این تحقیق استفاده شده است که از میان روش های مختلفی که در این گونه دسته بندی می شوند در این مقاله از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است . براساس نتایج بدست آمده از این پژوهش و با استناد به آموزه های اسلامی رعایت اصول محرمیت ، درون گرایی ، عدم اشراف، قناعت ، تعادل، سلسله مراتب ، تناسب توازن، نظم ، ارتباط با طبیعت ، فضای تهی (حیاط)،و اهمیت جهت گیری به طرف قبله توصیه شده است .

کلیدواژه ها:

آموزه های اسلامی ، مسکن ، معماری خانه های ایرانی ، خانه بروجردی ها.