بررسی کاربرد استفاده از واقعیت افزوده در طراحی پروژه های معماری

مدت زیادی از وقتی که تنها راه بیان معماری کروکی و اسکیس های دستی و یا ساخت ماکت بود نمی گذرد. حالا فن آوری دیجیتال به قدری پیشرفت داشته که تقریبا برای همه پروژههای معماری قبل از ساخت ، مدلهای سه بعدی مجازی واقع گرایانه ساخته می شود و پیش از ساخت می توانیم ایدهمان را با رنگ ولعاب بسیار نزدیک به واقعیت به کارفرما نمایش دهیم . اما واقعیت افزوده می تواند مدلهای سه بعدی و رندرها را به مرحله ای پیشرفته تر وارد کند. با بهره گیری از فن آوری واقعیت افزوده می شود ساختمان تکمیل شده را در محیط سایت پروژه دید، حتی درون آن حرکت کرد و از تمام زوایا و جزییات آن که تاکنون (به دلیل محدودیت زوایا در تصاویر رندر شده و یا فیلم های ساخته شده) قابل نمایش نبود، بازدید کرد. واقعیت افزوده، فناوری است که در آن اشیاء مجازی در یک محیط واقعی و در کنار سایر اشیاء واقعی قرار میگیرند این فناوری به ما کمک می کند با تلفیق رایانش ، فناوری نمایش با محیط واقعی ، درک بهتری از پدیدهها داشته باشیم . واقعیت افزوده، پدیدهای بین واقعیت مجازی و محیط واقعی محض است که کاربر در واقعیت مجازی درکی از دنیای واقعی ندارد و در محیط مجازی تولیدشده به کمک رایانه غوطه وراست . در این مقاله سعی در تعریف و نحوه استفاده از این فناوری در طراحی پروژه های معماری می باشد.

کلیدواژه ها:

واقعیت افزوده ، واقعیت مجازی ، فضای چند حسی ، ادراک مجازی ، طراحی معماری ، دیجیتال