بررسی تاثیر فضاهای باز و نیمه باز بر ارتقا خلاقیت و کیفیت طراحی در فضای آموزش معماری مطالعه موردی ، دانشجویان دانشگاه مازندران

پارامترهای فضا می تواند نقش بسزایی بر اشخاص و میزان خلاقیت و یادگیری آنها داشته باشد و ازآنجاکه فضای باز و ارتباط با عناصر طبیعی نظیر نور طبیعی ، فضای سبز، صدای پرندگان، صدای آب می تواند تاثیر مثبتی بر آموزش بخصوص در رشته های هنری و معماری که خود ارتباط بسیار نزدیکی با طبیعت دارد، داشته باشد که این ارتباط بین دانشجو و طبیعت باعث بروز خلاقیت و یادگیری بهتر می شود. بااینکه این ارتباط و تاثیر طبیعت بر رشته های هنری و معماری ثابت شده است و مورد تائید است اما در اکثر فضاهای آموزشی از فضای باز یا نیمه باز به عنوان یک فضا برای آموزش و طراحی در نظر گرفته نشده است . پژوهشگر قصد دارد در این پژوهش به برسی اثرگذاری فضاهای باز و نیمه باز و نقش آن بر کیفیت طراحی و افزایش خلاقیت بپردازد. روش تحقیق به صورت توصیفی و تح لیل محتوا و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه به صورت طیفی لیکرت است . فرضیه این پژوهش معرفی فضای باز و نیمه باز به عنوان یک فضای آموزشی با تاثیرگذاری مثبت بر خلاقیت و روند طراحی در آموزش است که البته عوامل مزاحم مانند آلودگی صوتی و عوامل جوی باید کنترل شوند و در غیر این صورت باعث بروز مشکلاتی خواهند شد. همچنین فضاهای مذکور باید به عنوان فضای دوم در کنار فضای اصلی کلاسها تعبیه شود و در ارتباط باهم باشند.