تحلیل نحوه برخورد و ارزش گذاری موسیقی راک از دیدگاه مخاطبان: مطالعه موردی شنوندگان ایران و ترکیه

موسیقی راک از اواخر ده ی ۱۹۶۰ وارد مباحثات مهم اجتماعی، فرهنگی و هنری شد و چندین نسل را تحت تاثیر ژانرهای گوناگون خود قرار داد و همچنان نیز مسیر خود را ادامه می دهد. حجم مخاطبین بالای این گونه هنری آن را به یکی از حوزه های مهم موسیقی مردمی تبدیل کرده است؛ با این وجود سویه های جامعه- شناختی مرتبط با آن هنوز نیاز به کاوش های فراوانی دارد. پژوهش حاضر تلاشی است برای تحلیل نحوه برخورد و ارزش گذاری مخاطبان این گونه هنری. این تحقیق به روش میدانی انجام و بر اساس داده های به دست آمده از ۳۰۰ نفر از مخاطبین شرکت کننده در فستیوال سه روز? استانبول در ماه ژوئن ۲۰۱۰ انجام شده است. در بخش اول پرسشنامه سوالات شخصی و کلی مطرح شده که سابقه و میزان تماس بالا با این سبک، پایین بودن سن تاثیرپذیری، توانایی نوازندگی، مطالعه در این سبک و تساهل بالای موسیقائی نتیج? آن است. در بخش دوم سه سوال اصلی طرح شده است که مخاطبین از شمار? ۱ تا ۵ و از کم به زیاد، میزان اهمیت، علاقه مندی و جذابیت فاکتورهای مطرح شده را مشخص کردند و در آن فاکتور «موسیقی»، ژانر «ترش متال» و عامل «آزادی» در مجموع امتیازات، به بالاترین رتبه رسیدند که گویای توانایی برقراری ارتباط با موسیقی، ژانرشناسی و تصاحب معنایی توسط مخاطبین در این سبک است؛ سبکی که مخاطب را به کنش فعالانه ای در ساختار شعری، تصویری و موسیقائی خود وا می دارد و در نتیج? این تقابل دوسویه، می توان انتظار شکل گیری مخاطبان فعال را داشت.

کلیدواژه ها:

ایران ، تصاحب معنایی ، ژانرشناسی ، مخاطبان فعال ، موسیقی راک