مقایسه اثربخشی روش های نمایش خلاق و بازی نمایشی بر نگرش اجتماعی و توانایی معنوی

آموزش مفاهیم دینی، تغییر نگرش اجتماعی و ایجاد توانایی معنوی در کودکان نیاز به شناسایی و به کارگیری اصول موثر دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روش نمایش خلاق و بازی نمایشی بر نگرش اجتماعی و توانایی معنوی دانش­آموزان در درس هدیه­های آسمانی پایه سوم ابتدایی است. این پژوهش با روش­شناسی ترکیبی و با طرح متوالی اکتشافی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش­آموزان دختر پایه سوم ابتدایی در منطقه ۳ شهر تهران که در سال تحصیلی ۱۳۹۷ ۱۳۹۶ مشغول تحصیل بودند تشکیل می دهد. روش نمونه گیری در این پژوهش، نمونه گیری در دسترس است. حجم نمونه تحقیق، شامل ۶۰ دانش­آموز پایه سوم ابتدایی است که به صورت تصادفی به دو گروه گواه (روش بازی نمایشی) و گروه آزمایش (روش نمایش خلاق) تقسیم شده اند. ابزار جمع­آوری داده­ها در این پژوهش، در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه استاندارد نگرش اجتماعی و توانایی معنوی است که روایی آن توسط متخصصین و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ ( ۹۱%) تایید شده است. تحلیل استنباطی داده­ها نیز به روش تحلیل مانکوا انجام شده است. یافته­های پژوهش، نشان می­دهد که روش نمایش خلاق نسبت به روش بازی نمایشی در ارتقاء نگرش اجتماعی و توانایی معنوی تاثیر بیشتری داشته است (۰۵/۰P<).

کلیدواژه ها:

نمایش خلاق ، بازی نمایشی ، نگرش اجتماعی ، توانایی معنوی