الگوی توزیع راه های روستایی در ایران

محققان توسعه روستایی راه را زیربنای توسعه روستایی و بهرهوریهای اقتصادی قلمداد می کنند. کوهستانی بودن بخش هایی از کشور، پراکندگی روستاها در نواحی حاشیه کویر و سایر مشکلات احداث راه در ایران سبب گردیده است تا شاهد توزیع نابرابرراه های روستایی در بین استان های کشور باشیم، به طوری که در بعضی استان ها، تراکم بالای راه های روستایی و در بعضی دیگر تراکم پایینی از راه های روستایی را شاهد هستیم. عوامل متعددی در اختلاف تراکم راه های روستایی در ایران نقش داشتهاند که از جمله اینعوامل می توان به میزان مساحت استان ها، میزان تراکم نقاط روستایی، میزان تراکم جمعیت روستایی و تفاوت های جغرافیایی واقلیمی اشاره کرد. اطلاعات این تحقیق به روش کتابخانهای و اسنادی گردآوری شده است. به وسیله فرمول چگالی راه ها، پس از بررسی آمار و ارقام مربوط به راه های روستایی در ایران به این نتیجه رسیدیم که استان های گیلان، مازندران، تهران، اردبیل و قزوین بالاترین و استان های سمنان، یزد، سیستان و بلوچستان، کرمان و خراسان رضوی پایینترین میزان چگالی راه های روستایی را در سطح کشور دارا هستند. در پایان به منظور حل مشکلات مربوط به راه های روستایی راهکارهایی ارائه شده است

کلیدواژه ها:

راه ، راه های روستایی ، جاده ، حمل و نقل روستایی