بررسی ژنوتیپی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از بیماران در شهرکرد

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس رایجترین عامل ایجاد عفونت در بیمارستان است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت های بیماران و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های شهرکرد انجام شد.مواد و روش ها: الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک براساس الگوی CLSI انجام پذیرفت. ایزوله های جدا شده به دلیل بررسی حضور ژن هدف mecA و تایید تیپ بندی SCCmec به روش PCR بررسی شدند.نتایج: تعداد ۴۵ نفر (۱۰/۲۷ درصد ) از ۱۶۶ نفر بیمار مراجعه کننده دارای کشت مثبت استافیلوکوک اروئوس که۱۱ نفر (۴۴/۲۴ درصد) بیماران مردان و ۳۴ نفر (۵۵/۷۵درصد) آنها بودند.تعداد ۴۰ ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس (۸/۸۸ درصد) مقاوم به اگزاسیلین و ۳۶ ایزوله (۸۰ درصد) مقاوم به سفوکسیتین بوده و ۴۵ ایزوله (۱۰۰درصد) از لحاظ فنوتیپی MRSA بودند که این ایزوله ها با روش مولکولی (حضور ژن حامل ژنmecA با روش مولکولی) PCR تایید شد. ۱۰۰ درصد از بیماران مبتلا به عفونت استافیلوکوک اروئوس، مقاوم به متی سیلین بوده و ۵/۹۵ درصد آنهاMDR بودند. از تعداد ۱۰۰ ایزوله مقاوم به متیسیلین (ایزوله های واجد ژن mecA)، تیپ V در ۵۳.۳۳ درصد جدایه ها ردیابی شد. همچنین TypeIII و Type IVa به ترتیب در ۶۶/۲۶% و ۷۷/۱۷% از ایزوله ها شناسایی شد.نتیجه گیری: بیش از نیمی از عفونت های استافیلوکوکی در این مطالعه ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس بود و بیش از ۴۸ درصد ازایزوله ها مقاوم به متی سیلین بودند. بیشترین مقاومت به پنیسیلین مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

استافیلوکوکوس اورئوس ، ژنوتایپینگ ، ژن های مقاومت