تحلیل شاخص های مسکن در شهر آمل

مسکن یکی از شاخص های اجتماعی پایه است. کیفیت زندگی و رفاه افراد و مکانها را مشخص می کند. امروزه مفهوم مسکن دیگر صرفا به عنوان سرپناه مطرح نیست بلکه نقش حیاتی در دستیابی به توسعه پایدار دارد. بنابراین توسعه مسکن به عنوان یک موضوع چند بعدی از مهم ترین اهداف برنامه ریزی و مدیریت شهری به شمار می رود. این پژوهش با هدف بررسی و تحلیل شاخص های کیفیت مسکن در محله های شهر آمل تدوین شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی – توسعه ای و از نظر ماهیت و روش توصیفی - تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز از بلوک های آماری شهر آمل در سرشماری ۱۳۹۵ استخراج شده است. نتایج به دست آمده از روش تحلیل عاملی نشان داد که ۴ عامل اصلی در کیفیت مسکن محله های شهر آمل تاثیرگذارند که در مجموع ۸۶ درصد از واریانس را تبیین کرده اند. پهنه بندی کیفیت مسکن نشان داد که در مجموع پهنه مسکونی مناسب با ۵۵ درصد از مساحت و ۶۶ درصد از جمعیت، بیشتر در نیمه غربی رودخانه هراز و در امتداد محور شمالی - جنوبی شهر وجود دارد و پهنه مسکونی نامناسب نیز با ۲۴ درصد مساحت و ۲۱ درصد از جمعیت در بافت های قدیم، فرسوده و بافت های پیرامونی متصل به محدوده شهری و به ویژه در نواحی غرب، شمال شرقی و شرق شهر دیده می شود. بر اساس روش تحلیل خوشه ای، محله های آمل در پنج خوشه طبقه بندی شده اند، خوشه اول ۴ محله و۲۴ درصد از مساکن شهر، خوشه دوم ۲ محله و ۹ درصد از مساکن، خوشه سوم ۳ محله و ۹ درصد از مساکن ، خوشه چهارم ۲ محله و ۶ درصد از مساکن و خوشه پنجم ۹ محله و حدود ۵۰ درصد از کل مساکن شهر را تشکیل داده است.

کلیدواژه ها:

شاخص های مسکن ، تحلیل عاملی ، تحلیل خوشه ای ، آمل