اثر طول دوره مصرف کورکومین به همراه تمرینات HIIT بر تعادل آنتی اکسیدانی عضله اسکلتی، قلب و کبد رت های نر
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 91
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAHSSP-10-1_009
تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1401
چکیده مقاله:
هدف: چالش اصلی ورزشکاران در اجرای تمرینات شدید، بروز فشار اکسایشی در بافتهای مختلف است. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مصرف مکمل کورکومین در طول هشت هفته و ۴۸ ساعت پایانی تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و مالوندیآلدئید (MDA) عضله اسکلتی، قلب و کبد موشهای صحرایی نر ویستار بود. روش شناسی: در این پژوهش تجربی، تعداد ۴۲ سر موش صحرایی نر ویستار با سن هشت هفته پس از یک هفته آشناسازی، به شش گروه (کنترل، کورکومین، ۴۸ ساعت کورکومین، تناوبی، تناوبی+کورکومین و تناوبی+۴۸ساعت کورکومین)، تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید شامل هشت هفته و پنج جلسه در هفته دویدن روی نوارگردان مخصوص جوندگان بود. مکمل کورکومین بهمیزان ۳۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن به شکل داخل صفاقی (سه جلسه در هفته) یا (۴۸ ساعت پایانی، هر ۸ ساعت) تزریق شد. سطوح فعالیت GPX با روش الایزا و MDA با روش اسپکتروفتومتری اندازهگیری شد. دادهها با تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شدند. یافتهها: فعالیت GPX عضله اسکلتی، قلب و کبد گروه تناوبی در مقایسه با گروه کنترل بهطور معناداری (۰۵/۰>P) کمتر و سطوح MDA در بافت قلب به طور معناداری (۰۰۱/۰=P) بالاتر بود. همچنین، میزان فعالیت GPX در عضله اسکلتی (۰۰۱/۰=P)، قلب (۰۰۴/۰= P) و کبد (۰۲۹/۰= P) گروه تناوبی+کورکومین و همچنین قلب(۰۰۸/۰= P) تناوبی+۴۸ ساعت کورکومین به طور معناداری از گروه تناوبی بیشتر بود. علاوهبراین، میزان سطوح MDA قلب در گروههای تناوبی+کورکومین (۰۰۱/۰P =) و تناوبی+۴۸ ساعت کورکومین (۰۰۱/۰P =) از گروه تناوبی کمتر بود. نتیجهگیری: با وجود پاسخهای اکسایشی متفاوت بافتها به تمرینات HIIT، مصرف مکمل کورکومین در ۴۸ ساعت پایانی میتواند همانند مصرف آن در طول هشت هفته از اثرات فشار اکسایشی جلوگیری کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی گرزی
گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
احمد رحمانی
گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان
سمانه اکرادی
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :