ارائه مدل سازگاری زناشویی بر اساس ساختار قدرت در خانواده با میانجی گری عدالت زناشویی در زوجین شاغل در نیروهای مسلح

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر ارائه مدل سازگاری زناشویی بر اساس ساختار قدرت در خانواده با میانجی گری عدالت زناشویی در زوجین شاغل بود.روش: جامعه این پژوهش را زوجین شاغل در نیروهای مسلح شهر تهران در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تشکیل دادند که از این جامعه ، ۳۰۰ زوج به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار این پژوهش را پرسش نامه ساختار قدرت در خانواده سعیدیان (۲۰۰۳)، پرسش نامه ادراک عدالت در روابط زناشویی پری (۲۰۰۴) و سازگاریی زناشویی (اسپانیر (۱۹۷۶)) تشکیل دادند. داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS۲۲ و ایموس با روش آماری همبستگی و تحلیل مسیر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد ساختار قدرت خانواده دارای تاثیر مستقیم مثبت بر سازگاری زناشویی (۸۱/۰= β و ۰۱/۰>P) است. از سویی ساختار قدرت بر عدالت زناشویی دارای اثر مثبت و مستقیم است (۵۵/۰= β و ۰۱/۰>P) و اثر مثبت و مستقیم عدالت زناشویی بر سازگاری زناشویی مورد تایید قرار گرفت (۱۸/۰= β و ۰۱/۰>P). همجچنین بررسی نقش میانجی حاکی از آن است که عدالت دارای نقش واسطه گری در بین ساختار قدرت خانواده و سازگاری زناشویی (۱۰/۰= β و ۰۱/۰>P) است.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان می دهد که مدل پژوهش مبنی بر رابطه ساختار قدرت در خانواده با سازگاری زناشویی و میانجی گری عدالت زناشویی در زوجین از برازش مطلوب برخوردار است.

کلیدواژه ها:

سازگاری زناشویی ، ساختار قدرت در خانواده ، عدالت زناشویی ، زوجین شاغل