مقایسه کارایی زیستی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک بر پایه عملکرد رشد جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور تعیین کارایی زیستی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک بر پایه عملکرد رشد جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد۱۶۰ قطعه جوجه نر (راس ۳۰۸) در سن چهار روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی به ۸ تیمار و ۴ تکرار در قفس های مربوطه تقسیم شدند. تیمارها شامل سطوح افزایش تدریجی از هر یک از دو منبع متیونین گیاهی و سنتتیک طی سه دوره پرورشی بودند. از رگرسیون چندگانه نمایی برای تعیین زیست فراهمی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک بر پایه عملکرد رشد جوجه های گوشتی استفاده شد. افزایش وزن و خوراک مصرفی جوجه های گوشتی بدون در نظر گرفتن نوع منبع متیونین دریافتی نسبت به جیره پایه بهبود یافت. زیست فراهمی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک در دوره آغازین با در نظر گرفتن شاخص های افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به ترتیب ۴۵ درصد، ۷۷ درصد و ۸۲ درصد، در دوره رشد به ترتیب ۵۵ درصد، ۶۹ درصد و ۷۵ درصد و در دوره پایانی به ترتیب ۵۷ درصد، ۷۱ درصد و ۷۵ درصد است. به طور کلی، میانگین زیست فراهمی متیونین گیاهی در مقایسه با متیونین سنتتیک برای جوجه های گوشتی ۶۵ درصد است.

کلیدواژه ها:

جوجه گوشتی ، رگرسیون چندگانه نمایی ، زیست فراهمی ، متیونین گیاهی