اثر تنش خشکی بر عملکرد دانه و برخی ویژگی های فیزیولوژیک ژنوتیپ های مختلف لوبیا قرمز

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد دانه و برخی ویژگی های فیزیولوژیک ژنوتیپ های مختلف لوبیا قرمز, آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز به اجرا در آمد. فاکتور اصلی شامل دو سطح آبیاری (آبیاری نرمال و تنش خشکی) و فاکتور فرعی شامل سه ژنوتیپ لوبیا قرمز (KS۳۱۱۶۹، D۸۱۰۸۳ و گلی) بود. در مرحله گل دهی و پس از اعمال تنش خشکی، میزان قندهای محلول، محتوای پرولین و عناصر سدیم و پتاسیم، محتوای نسبی آب و شاخص کلروفیل برگ اندازه گیری گردید. همچنین پس از برداشت، عملکرد دانه و وزن ۱۰۰ دانه نیز برآورد شد. نتایج آزمایش نشان داد که غلظت قندهای محلول، محتوای پرولین، شاخص کلروفیل برگ و محتوای یون پتاسیم، در اثر تنش خشکی افزایش و محتوای نسبی آب کاهش یافت. یون سدیم در شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی بین ژنوتیپ های لوبیا قرمز تفاوت معنی داری را نشان نداد. ژنوتیپ KS۳۱۱۶۹ بیشترین میزان عملکرد دانه، شاخص کلروفیل برگ و محتوای پرولین را دارا بود. ژنوتیپ D۸۱۰۸۳ از بیشترین میزان وزن ۱۰۰ دانه و محتوای قندهای محلول برخوردار بود. در رقم گلی، میزان یون پتاسیم بیشتر از سایر ژنوتیپ های لوبیا قرمز بود. نتایج آزمایش نشان داد که تجمع بیشتر پتاسیم، قندهای محلول، محتوای کلروفیل و محتوای پرولین لوبیا در شرایط خشکی می تواند یک سازگاری برای تحمل به خشکی باشد که به بقاء و تولید در شرایط خشکی کمک می کند.

کلیدواژه ها:

پرولین ، قندهای محلول ، شاخص کلروفیل ، یون پتاسیم