ارزیابی خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های سویا (Glycine max L.) در منطقه پارس آباد مغان

به منظور ارزیابی خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های سویا، آزمایشی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در ۳ تکرار در شهرستان پارس آباد مغان در سال ۹۱-۱۳۹۰ اجرا شد. در این آزمایش ژنوتیپ هایApollo،Zane،L.۱۷،Williams،INA،Hsus-H۱۱۶،Spry،Ks۴۸۹۵،Stressland،Rend، L.۷۷-۲۰۶۱،Omaha،L.۷۵-۶۱۴۱،Darby،NE۳۳۹۹ L.۹۳-۳۳۱۲ وL.۸۳-۵۷۰ مورد بررسی بودند. ارتفاع گیاه،فاصله اولین انشعاب،تعداد شاخه،تعدادغلاف،وزن غلاف،وزن دانه،تعداد دانه،وزن هزار دانه،عملکرد دانه،درصد و عملکرد پروتئین مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج نشان داد ارتفاع گیاه،تعداد شاخه، غلاف و دانه در بوته،وزن غلاف،وزن دانه،وزن هزار دانه،عملکرد دانه و درصد و عملکرد پروتئین تفاوت معنی داری داشتند. بطوری که ژنوتیپ Darby در بین دیگر ژنوتیپ ها بیشترین میانگین تعداد شاخه در بوته(۵۵/۶)،تعداد غلاف در بوته(۸۹/۱۱۹)، وزن غلاف در بوته(۱۹/۱۷ گرم)،وزن دانه در بوته(۴۹/۲۹ گرم)،تعداد دانه در بوته(۰۶/۲۴۶)،عملکرد دانه(۵/۷۲ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد پروتئین(۳۳۱۶ کیلوگرم در هکتار) را داشت.بیشترین میانگین درصد پروتئین(۷۵/۵۰) در ژنوتیپ L.۷۵-۶۱۴۱ و بیشترین فاصله اولین انشعاب از طوقه(۷۰/۱۵ سانتی متر) در ژنوتیپ Ks۴۸۹۵ بودند. ژنوتیپ های Williams و Zane نیز به ترتیب بیشترین میانگین صفات ارتفاع گیاه(۳۳/۱۰۳ سانتی متر) و وزن هزار دانه(۵۷/۱۶۶ گرم) را به خود اختصاص دادند.تجزیه کلاستر ژنوتیپ های سویا را به سه گروه تقسیم بندی کرد، گروه اول، دوم و سوم به ترتیب ۸،۵ و۴ ژنوتیپ را در خود جای دادند که در این بین، گروه دوم(شامل ژنوتیپ های Darby،Williams،Hsus-H۱۱۶،Apollo،L.۹۳-۳۳۱۲) دارای میانگین صفات عملکردی و کیفی بالاتری نسبت به دو گروه دیگر بود.

کلیدواژه ها:

پروتئین ، دانه ، غلاف