طراحی بیوفیلیک در معماری و ارتباط آن با سلامتی، پایداری و تندرستی

در ده سال اخیر، "طبیعت" و طراحی بیوفیلک توجه گسترده ای را در معماری، به ویژه در پاسخ به چالش های زیست محیطی رو به رشد، به خودجلب کرده است. با این حال، پرسش ها و مناقشات باز در مورد مفهوم سازی و پرداختن به "طبیعت" در عمل و تحقیق باقی می ماند .این مطالعه یکمرور متون برای بحث در مورد طراحی بیوفیلک به عنوان یک چارچوب نظری برای تفسیر "طبیعت" در معماری انجام می دهد. در این بررسیچارچوب های کلیدی طراحی بیوفیلک را شناسایی و مقایسه میکند و عناصر اصلی آنها را توضیح می دهد. طراحی دوگانه در دستیابی به پایداریرا تجزیه و تحلیل می کنیم، همانطور که از طریق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد ارائه شده است. نتایج نشان می دهد که طراحی بیوفیلکپیچیده تر و غنی تر از کاربرد صرف پوشش گیاهی در ساختمان ها است؛ این تنوع از طریق در بر گرفتن انواع مختلف طبیعت از فیزیکی، حسی،استعاری، مورفولوژیکی، مادی تا معنوی گسترش می یابد. علاوه بر این، شکاف های دانش برای انگیزه دادن به تحقیقات آینده و بازتاب های مهم درشیوه های طراحی دوگانه شناسایی می شوند.

کلیدواژه ها:

طراحی بیوفیلیک ، معماری ، پایداری